Posts in category : บทความ

1. อย่างแรก ผู้ที่จะเริ่มออกกำลังกายควรจะต้องตั้งเป้าหมาย (Goal Setting) ว่าเราต้องการให้เกิดผลออะไรหลังจากการออกกำลัง เช่น คุณผู้หญิงอยากต้องการลดน้ำหนักตัว(Weight Loss) คุณผู้ชายต้องการมีมัดกล้ามเนื้อ(Muscle Strength) หรือคุณตาคุณยายอยากให้ร่างกายเดินได้นานมากขึ้นซึ่งก็คือมีความอดทน(Endurance) มากขึ้นนั่นเอง ซึ่งการตั้งเป้าหมายนั้น ต้องเป็นเป้าหมายที่ไม่สูงเกินไปนักและเราสามารถทำให้เกิดขึ้นได้จริง
2. เมื่อเราตั้งเป้าหมายแล้วว่าต้องการผลอะไรในการออกกำลังกาย ขั้นต่อมาก็ควรหาแบบฝึกหรือวิธีการที่ถูกต้องและเพียงพอและไม่มากจนเกินไป(Overload) ซึ่งจะทำให้เราประสบผลสำเร็จตามที่เราคาดหวังไว้ได้
3. วิธีการฝึก รวมไปถึงความหนักในการฝึก ความนาน และความบ่อยในการฝึกนั้น ขึ้นอยู่กับวัตถุประสงค์ในการฝึก ทั้งนี้แต่ละท่านมีความต้องการที่ไม่เหมือนกัน ควรสอบถามกับผู้เชี่ยวชาญด้านการออกกำลังกาย(Fitness Trainer) จะเหมาะสมที่สุด

วัตถุประสงค์หลักการออกกำลังกาย มีอยู่ 2 รูปแบบ

1.      เพื่อรักษาสุขภาพของร่างกาย เช่นผู้ที่ออกกำลังกายเพื่อรักษาสุขภาพ ผู้ที่ต้องการควบคุมน้ำหนัก หรือเพิ่มน้ำหนักตัว รวมถึงผู้ที่ต้องการให้ร่างกายแข็งแรงทำงานได้ตามปกติ เป็นต้น และใช้เวลาในการออกกำลังกายต่อเนื่องอย่างน้อย40 นาทีขึ้นไป โดยมีอัตราการเต้นของหัวใจเป้าหมาย อยู่ที่ 30% –  60% ของอัตราการเต้นของหัวใจสูงสุด ซึ่งวิธีการนี้เราเรียกว่า การออกกำลังกายแบบแอโรบิก (Aerobic Training) คือ เป็นการออกกำลังกายโดยใช้ออกซิเจนเป็นหลัก

2.       เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพของร่างกาย เช่น นักกีฬา หรือผู้ที่ต้องการให้ร่างกายมีมัดกล้ามเนื้อดูเฟิร์ม เป็นต้นและใช้เวลาในการออกกำลังกายต่อเนื่องอย่างน้อย20 นาทีขึ้นไป โดยขณะออกกำลังต้องมีอัตราการเต้นของหัวใจเป้าหมาย อยู่ที่ 60% – 80%ของอัตราการเต้นของหัวใจสูงสุด ซึ่งวิธีการนี้เรา เรียกว่า การออกกำลังกายแบบแอนแอโรบิก(Anaerobic Training) คือ เป็นการออกกำลังกายโดยไม่ใช้ออกซิเจนเป็นหลัก แต่ส่วนใหญ่นักกีฬาหรือ ผู้ที่ออกกำลังกายแบบนี้มักใช้วิธีการแบบผสมผสานมากกว่าการใช้วิธีใดวิธีการหนึ่งอย่างเดียว ซึ่งก็ขึ้นอยู่กับชนิดกีฬาและประเภทของการออกกำลังกายเป็นหลัก

การออกกำลังหมายถึงกิจกรรมที่ทีกระทำแล้วทำให้ร่างกายมีสุขภาพที่ดี มีความฟิต การออกกำลังกายจะทำให้กล้ามเนื้อ หัวใจและหลอดเลือดแข็งแรง ป้องกันโรคเบาหวาน ความดันโลหิตสูง และโรคมะเร็ง

การออกกำลังกายไม่ได้หมายถึงการต้องไปแข่งขันกีฬากับผู้อื่น แต่การออกกำลังกายเป็นการแข่งขันกับตัวเอง

หลายคนก่อนจะออกกำลังกายมักจะอ้างเหตุผลของการไม่ออกกำลังกาย เช่น ไม่มีเวลา ไม่มีสถานที่ ปัญหาเกี่ยวกับสุขภาพ ปัญหาเกี่ยวกับอากาศ ทั้งหมดเป็นข้ออ้างที่จะไม่ออกกำลังกาย แต่ลืมไปว่าการออกกำลังกาย อาจจะให้ผลดีมากกว่าสิ่งที่เขาเสียไป

เป็นที่น่าดีใจว่าการออกกำลังให้สุขภาพดีไม่ต้องใช้เวลามากมาย เพียงแค่วันละครึ่งชั่วโมงก็พอ และก็ไม่ต้องใช้พื้นที่หรือเครื่องมืออะไร มีเพียงพื้นที่ในการเดินก็พอแล้ว การออกกำลังจะทำให้รูปร่างดูดี กล้ามเนื้อแข็งแรง ป้องกันโรคหัวใจ ป้องกันโรคกระดูกพรุน ป้องกันโรคอ้วน การออกกำลังกายทำให้ร่างกายสดชื่น มีพลังที่จะทำงานและต่อสู้กับชีวิต นอกจากนั้นยังสามารถลดความเครียดได้ด้วย

เด็กทุกคนชอบเล่น การเล่นอาจดูเป็นกิจกรรมที่ไม่มีประโยชน์ แต่อันที่จริง การเล่นช่วยให้เด็ก ๆ พัฒนาทักษะพิสัย ฝึกการใช้มือและสายตาให้สัมพันธ์กัน และทำให้เกิดความคิดริเริ่มสร้างสรรค

แม้ว่าการเล่นเป็นกิจกรรมที่สำคัญต่อพัฒนาการของเด็ก แต่ผู้ใหญ่หลายคนก็มองข้ามจุดนี้ไป และมักให้ลูกมุ่งแต่เรียนเมื่อพวกเขาเริ่มโต คุณรู้หรือไม่ว่าการเล่นมีประโยชน์มากมาย ดังต่อไปนี้

เป็นการออกกำลัง เช่น การเล่นกีฬา หรือบางครั้ง การเล่นในสนามเด็กเล่น เป็นการออกกำลังที่ดีสำหรับเด็ก ๆ และยังเป็นเวลาที่พวกเขาจะได้พักผ่อนจากตารางเรียนแน่นเอียดอีกด้วย นอกจากการเล่นในลักษณะนี้จะทำให้ร่างกายแข็งแรงแล้ว มันยังช่วยให้จิตใจปลอดโปร่งแจ่มใส เพราะเป็นการเพิ่มออกซิเจนให้สมอง และทำให้เด็กตอบสนองต่อสิ่งต่าง ๆ ได้ดีขึ้น ในระยะยาว ลูกคุณจะมีสุขภาพที่แข็งแรงอีกด้วย

การเล่นกระตุ้นสมอง เช่น เกมคอมพิวเตอร์ สามารถช่วยให้เด็กพัฒนาทักษะการวิเคราะห์ และฝึกสมองให้คิดได้เร็วขึ้น เกมส่วนใหญ่มักให้ผู้เล่นคิดหาวิธีแก้ปัญหาอย่างรวดเร็ว ตราบใดที่คุณให้ลูกเล่นอยู่ในระยะเวลาที่เหมาะสม เกมคอมพิวเตอร์ ก็จะให้ประโยชน์มากกว่าโทษ

การเล่นมีประโยชน์ต่อพัฒนาการในทุก ๆ ด้าน ซึ่งทำให้เด็กพัฒนาความสามารถด้าน  ต่าง ๆ ของชีวิต อันได้แก่
1.   ด้านร่างกาย การเล่นเป็นการออกกำลังกายแบบหนึ่ง ซึ่งจะเสริมสร้างความแข็งแรงและพัฒนากล้ามเนื้อ เนื่องจากขณะเล่นเด็กมีการเคลื่อนไหวร่างกาย ทำให้เกิดการพัฒนาความสามารถด้านการเคลื่อนไหวและการเจริญเติบโตของร่างกายได้อย่างเต็มที่
2.   ด้านจิตใจและอารมณ์ การเล่นทำให้เด็กเกิดจินตนาการ รู้จักคิดและแก้ปัญหา เกิดความคิดสร้างสรรค์ เด็กเกิดความสนุกสนาน ทำให้เกิดการผ่อนคลาย  และจะช่วยปรับอารมณ์เมื่อเด็กต้องพบกับสถานการณ์ต่าง ๆ จากการเล่น  อีกทั้งทำให้เด็กเข้าใจ   สิ่งต่าง ๆ รอบตัวได้ดีขึ้น
3.   ด้านสังคม  การเล่นกับผู้อื่น จะทำให้เด็กได้เรียนรู้ผู้คนรอบข้าง รู้จักเหตุและผล ฝึกความอดทน การรอคอย รู้จักการแบ่งปัน รู้จักแพ้ รู้จักชนะ ซึ่งจะทำให้เด็กรู้จักปรับตัวที่จะอยู่ในสังคม
4.   ด้านภาษา เมื่อเด็กเรียนรู้ที่จะเล่นกับผู้อื่น ความสามารถด้านภาษาจะถูกพัฒนา เพื่อให้เด็กสามารถสื่อสารกับผู้คนรอบข้างได้
5.   ด้านการเรียนรู้ ของเล่นและการเล่นแต่ละแบบจะทำให้เด็กเกิดการเรียนรู้ในทักษะที่แตกต่างกันไป ของเล่นบางอย่างฝึกความสามารถด้านการเคลื่อนไหว  ในทางกลับกันบางอย่างอาจฝึกในเรื่องของภาษา ดังนั้นเมื่อเด็กได้เรียนรู้กิจกรรมใหม่ ๆ ความสามารถด้านต่าง ๆ ของชีวิตก็จะถูกพัฒนาเพิ่มขึ้น และจะถ่ายทอดเป็นประสบการณ์ต่อไปในอนาคต

สนาม เด็กเล่นเป็นที่รวมของเด็ก ๆ ได้มาพบกันและเล่นกัน เป็นการสร้างสมรรถนะทางสังคมให้กับเด็ก ๆ ให้สามารถรู้จักอยู่ร่วมกัน ทำกิจกรรมร่วมกัน มีน้ำใจ ช่วยเหลือกัน ช่วยส่งเสริมและกระตุ้นพัฒนาการทั้งด้าน ร่างกาย กล้ามเนื้อ จิตใจ อารมณ์และรวมทั้งสมองในการคิดแก้ปัญหาของเด็ก ๆ การมีสนามให้เด็กเล่นเป็นความเมตตาของผู้ใหญ่ที่ “จัดให้” กับเด็ก เพราะเด็กไม่สามารถสร้างเอง หรือ “จัดให้” กับตนเองได้โดยไม่ได้รับความช่วยเหลือจากผู้ใหญ่ที่มี “จิตเมตตา” หรือ “จิตสาธารณะ” ได้

นอกจากสนามเด็กเล่นแล้วยังมี “เครื่องเล่นสนาม” ในสนามเด็กเล่นอีกจำนวนมากที่เหมาะสำหรับส่งเสริมพัฒนาการต่าง ๆ ของเด็กอีกด้วย เครื่องเล่นในสนามเด็กเล่นช่วยฝึกความเชื่อมั่นในตัวเองและพัฒนากล้ามเนื้อ ใหญ่ที่แขน ขาให้แข็งแรง ฝึกการทรงตัว ฝึกความกล้าหาญ และการตัดสินใจ ฝึกทักษะการทำงานของร่างกาย และกล้ามเนื้อ ของเล่นพลาสติกฝึกพัฒนาการด้านอารมณ์ สังคมและสติปัญญา โดยเฉพาะอย่างยิ่งเครื่องเล่นในสนามกลางแจ้งช่วยฝึกทักษะการเคลื่อนไหวให้ คล่องแคล่ว ฝึกการทรงตัวให้มั่นคง พัฒนาการของกล้ามเนื้อ การรับรู้ ความคิดฝัน และเลียนแบบจากของจริง ทำให้เด็กรู้จักปรับสิ่งใหม่ให้เข้ากับสิ่งที่คุ้นเคยหรือ รู้จักแล้ว คิดและเข้าใจธรรมชาติตามที่เป็นจริง นอกจากนั้นเครื่องเล่นสนามกลางแจ้งจะสร้างความกล้าหาญ กล้าแสดงออก รู้จักระมัดระวัง มีระเบียบวินัย และรู้จักการแบ่งปัน ซึ่งเป็นรากฐานสำคัญของการมี “จิตสาธารณะ” ที่หวังว่าเมื่อเติบใหญ่ขึ้นเด็ก ๆ เหล่านี้จะเป็นผู้มี “จิตสาธารณะ” หรือมีเมตตา มีน้ำใจนักกีฬา รู้แพ้ รู้ชนะ รู้อภัย ทำให้สังคมในอนาคตเป็นสังคมแห่งความสงบสุข